Dagboek van Loesje
Lief dagboek,
Vorige week heb ik mijn achttiende kaarsje uitgeblazen. Dat doe ik al jaren en toch blijft het magisch. Mijn wens ga ik niet verklappen, maar het is er natuurlijk eentje voor de wereld.
Ik ben die dag extra vroeg uit bed gerold, omdat ik van de opwinding niet kon slapen én omdat ik met wat vrienden had afgesproken de straat op te gaan. Dit keer niet uitgerust met kwasten, behangplaksel en posters, maar met een ladder, meters aan slingers en feesthoedjes op ons hoofd.
De straat hing bijna vol toen die ochtend de eerste mensen de deur uitgingen om de hond uit te laten, de auto te krabben of een rondje te rennen. Verwonderd keken ze naar boven, naar de kleurrijke vlaggetjes die daar hingen. Dat is toch eens wat anders op de maandagochtend.
’s Middags ben ik met roze koeken langs de deuren gegaan. Wie jarig is trakteert en iets vieren blijft het leukst met zoveel mogelijk mensen. Alle lieve verjaardagswensen hebben mij ook weer voor een heel jaar energie gegeven, zodat ik lekker door kan blijven schrijven en plakken!
