Dagboek van Loesje

Lief dagboek,

Gisteren dacht ik: weet je wat nou echt lang geleden is? Dat ik op de bank zat en me eens een potje verveelde. Dus ging ik na het avondeten op de bank zitten om me een potje te vervelen.

Bijna meteen sprong de poes naast me om me kopjes te geven en te mauwen tot ik met haar meeliep naar de achterdeur om haar naar buiten te laten. Daar in onze tuin zag ik een heel zielig plantje staan, of beter gezegd hangen. Die moest water en dus vulde ik een gieter.

Toen het plantje gedronken had besefte ik me dat ik eigenlijk ook wel dorst had en liep ik naar de keuken om een glas water in te schenken. Ik stond op het punt de koelkast te openen toen mijn oog viel op een nieuwe magneet. Wie is er naar Lissabon geweest? Ik vroeg het aan mijn moeder, en het antwoord was oma. Hoe kon het ook anders?

Ik belde haar op om te vragen hoe haar vakantie was en van haar warme strandverhalen kreeg ik ook zin om ertussen uit te gaan. Ik ging zitten op mijn kamer, aan mijn bureau met pen en papier, en begon zo een treinreis door Zuid-Europa uit te stippelen om deze zomervakantie te maken. En voor ik het wist, was het alweer elf uur ’s avonds toen ik op de klok keek. Uitgeteld kroop ik mijn bed in.

Van dat vervelen was niet zoveel gekomen… Vandaag weer een nieuwe dag om het te proberen!